بررسی آفات و بیماری های توت فرنگی

پرورش توت فرنگی، یک تلاش کشاورزی پر ارزش و در عین حال چالش برانگیز است که برای تولید یکی از محبوب ترین میوه های جهان مورد توجه قرار دارد. با این حال، موانعی از جمله انواع آفات و بیماری های توت فرنگی، می توانند سلامت و عملکرد محصول را تهدید کنند. از عفونت‌های قارچی مانند کپک خاکستری گرفته تا آفاتی مانند شته‌ها و کنه‌ها. درک و مدیریت این چالش‌ها برای برداشت محصول، بسیار مهم است. در این مقاله، به استراتژی‌های موثر برای مبارزه با بیماری ها و آفات توت فرنگی می پردازیم و محصول قارچکش ارگانیک اگروسیب را معرفی خواهیم کرد.

 

---

همچنین بخوانید:

♣ دنیای اسرارآمیز کاشت توت فرنگی

♣ انواع بیماری های گلخانه

---

2 مورد از رایچ ترین بیماری های توت فرنگی:

ابتدا به طور خلاصه به بررسی 2 مورد از رایج ترین بیماری های توت فرنگی می پردازیم. در ادامه، سعی می کنیم به سایر بیماری ها نیز، به صورت موردی  اشاره کنیم.

الف) سفیدک پودری توت فرنگی

سفیدک های پودری روی برگ ها، گل ها و میوه ها نمایان می شوند و بسیار رشد می کنند. این سفیدک ها پشت برگ های جوان به صورت تورهای سفید رنگ کرکی هستند. رطوبت حاصل از شبنم، باران و یا محلول پاشی اگر بیش از اندازه کافی باشد سبب می شود که بیماری سفیدک پودری بیشتر شود و شیوع این بیمار با رطوبت نسبتاً بالا و دمای متوسط رابطه مستقیمی دارد. به طور کلی، در کشت توت فرنگی در گلخانه احتمال سفیدک های پودری شدیدتر است و دلایل آن نیز پایین بودن شدت نور و میزان بالای رطوبت است. اولین و اصلی ترین راه مقابله با بیماری توت فرنگی سفیدک های پودری، سمپاشی و ضدعفونی کردن است که مقاومت را افزایش و بیماری توت فرنگی را کاهش می دهد.

 

کمبود مس از مواردی است که سبب ایجاد کپک های خاکستری و سفید رنگ می شود. علائم کمبود مس مانند کمبود گوگرد است و سبب می شود که بخشی از برگ ها به رنگ سفید در آید و یا یک سری دانه های پودری سفید روی برگ ها و رگبرگ ها ایجاد شود و در کناره های برگ نیز رشد داشته باشد. حد بحرانی برای این بخش، 5 پی پی ام است.

ب) کپک خاکستری توت فرنگی

وجود کپک های خاکستری بر روی توت فرنگی، که به نوبه خود مهمترین بیماری توت فرنگی است، به واسطه کمبود روی صورت می گیرد. به طوری که هاله سبز رنگی در امتداد کناره های دندانه دار شده پهنگ ههای برگ ها ایجاد می شود و برگ ها باریک و طویل می شوند و یک سری لکه های خاکستری را در خود ایجاد می کنند. منگنز، از دیگر مواردی است که کمبود آن سبب بیماری توت فرنگی و حضور آفت های توت فرنگی می شود. رگبرگ های اصلی به رنگ سبز تیره باقی می ماند و بخش های بین رگبرگی به رنگ سبز روشن تا زرد در می آید و در نهایت کناره های پهنک نیز به واسطه برگ های نابالغ جوان ظاهر می شود.

---

بیشتر بدانید:

♣ نقش عنصر روی در گیاهان

♣ آشنایی با انواع روش های قلمه زنی

---

سایر بیماری های توت فرنگی:

بیماری های توت فرنگی می تواند میوه، گل، برگ، ریشه و طوقه گیاه را تحت تاثیر قرار دهد و باعث از بین رفتن کل گیاه توت فرنگی شود. بسیاری از مشکلات ناشی از باکتری‌ها، قارچ‌ها، کپک‌ها و ویروس‌ها با مشاهده علائم قابل درمان هستند. از سوی دیگر، آفت های توت فرنگی نیز می تواند تا حد بسیاری آسیب رسان باشد. اما برخی از جدی‌ترین بیماری‌های توت ‌فرنگی پس از قرار گرفتن گیاهان در زمین، قابل درمان نیستند. اما تولیدکنندگان ارگانیک قارچش ها و کودهای ارگانیک زیادی را تولید خواهند کرد که بیماری‌های توت فرنگی را کاهش می‌دهند. در اینجا، به بررسی آفت های توت فرنگی، انواع بیماری های توت فرنگی و روش درمان آن ها می پردازیم.

طبقه بندی انواع بیماری های توت فرنگی

چهار عامل ویروس، قارچ، باکتری و کپک، عوامل بیماری زای توت فرنگی هستند. در ادامه، بیماری های توت فرنگی و روش مبارزه با آن ها بیان می شود.

الف) عامل بیماری زای ویروسی:

بیماری های ویروسی توت فرنگی منجر به طیف گسترده‌ای از علائم می شود. برخی از آن ها به شرح زیر است:

• نواربندی رگبرگ (مناطق روشن‌تر اطراف رگبرگ‌ها)
• انحراف گیاه
• گیاهان با لبه زرد به برگ های جوان تر رشد می کنند (ویروس لبه زرد ملایم توت فرنگی، ویروس خال توت فرنگی، ویروس چین و چروک توت فرنگی)
• برگ ها دارای لکه های زرد و چروکیده می شوند (ویروس خال توت فرنگی، ویروس چروک توت فرنگی، ویروس رگبرگ توت فرنگی)
• رشد گیاهان کم می شود، برگ‌ها چروکیده و دارای لکه‌ها یا لکه‌های زرد هستند که ممکن است بعداً قرمز شوند (ویروس موزاییک عربی، ویروس حلقه سیاه گوجه فرنگی، ویروس شوک نکروزه توت فرنگی، ویروس لکه‌های تمشک)

برخی از رایج‌ترین بیماری های ویروسی توت فرنگی عبارتند از:

از جمله رایج ترین آفت های توت فرنگی، ویروس چروکیدگی توت فرنگی، ویروس خال توت فرنگی، ویروس لبه زرد خفیف توت فرنگی، ویروس باندینگ ورید توت فرنگی، ویروس لکه‌های نهفته توت فرنگی، ویروس موزاییک عربی، ویروس حلقه سیاه گوجه فرنگی، ویروس شوک نکروزه توت فرنگی و ویروس رینگ تمشک می باشند.

• پوسیدگی فیتوفترا توت فرنگی (Phytophthera)

پوسیدگی فیتوفترا، یک بیماری نسبتا نادر اما ویرانگر، در گیاه توت فرنگی است. در اوایل سال، گیاهانی که تحت تأثیر فیتوفترا قرار دارند، رشد خود را متوقف می کنند. زمانی که هوا گرم و گیاه رشد می کند، ناگهان کل گیاه از بین می رود. پوسیدگی فیتوفترا به نوعی قارچ ریشه توت فرنگی است.

فیتوفترا به راحتی در آب آزاد، در بسترهای توت فرنگی خیس در آب و مزارع توت فرنگی رشد می کند. خاک آغشته به آب، این عامل بیماری‌زا را قادر می‌سازد تا اسپورانژی تولید کند که به سرعت میلیاردها اسپور را آزاد می‌کند. این اسپورها به عنوان زئوسپور توصیف می‌شود، زیرا می‌توانند در آب راکد شنا کنند.

ب) بیماری های قارچی توت فرنگی:

بیماری های قارچی توت فرنگی در سراسر جهان مهم است و در تمام قسمت های گیاه از جمله گل ها، میوه ها، برگ ها، طوقه و ریشه رخ می دهد. یکی از خطرناک ترین قارچ ها، قارچ ریشه توت فرنگی است. عملکرد و کیفیت میوه معمولا با آلوده شدن بوته های توت فرنگی به قارچ کاهش می یابد. متداول ترین بیماری های قارچی توت فرنگی، به شرح زیر است:

1. آنتراکنوز(Anthracnose)

آنتراکنوز یک عفونت قارچی است که می تواند به طوقه، ساقه، برگ و میوه گیاه توت فرنگی حمله کند. می توان آنتراکنوز را با تراوش نارنجی اسپورهایی که روی قسمت هایی از گیاه تشخیص داد. این هاگ ها با پاشیدن آب در بالای سر پخش می شوند. این قارچ می تواند تا 9 ماه پس از مرگ گیاه توت فرنگی، در زمین زنده بماند. نباید گیاهان آلوده را در زمین رها ساخت یا پس از مرگ آنها را زیر پا له کرد. اگر توده کمپوست به اندازه ای گرم شود که پاتوژن ها را بکشد، کمپوست کردن گیاهان توت فرنگی آلوده به آنتراکنوز مشکلی ندارد.

2. پوسیدگی چرمی توت فرنگی (Phytophthora cactorum)

پوسیدگی چرمی یک قارچ بیماری زا نسبتا شایع است که می تواند توت فرنگی را در هر مرحله از رشد تحت تاثیر قرار دهد. می تواند توت فرنگی سبز یا رسیده را آلوده کند. عفونت میوه های سالم و لکه های قهوه ای، بر روی توت فرنگی ناشی از پوسیدگی چرم، در دوره های هوای مرطوب اتفاق می افتد. هوای بارانی آوریل، می و ژوئن، زمینه را برای عفونت فراهم می کند. هاگ های قارچ در خاک باقی می مانند و می توانند زمانی که دوره های مرطوب طولانی مدت وجود دارد، توت فرنگی را آلوده کنند. اگر دمای بین 16 تا 25 درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت با میوه در تماس بماند، در صورت وجود هاگ احتمال عفونت وجود دارد. لکه های قهوه ای روی توت فرنگی به زودی پس از عفونت ایجاد می شود. زیرا قارچ بیماری زا در میوه ایجاد می کند.

3. پوسیدگی میوه بورتیتیس (Bortrytis)

پوسیدگی میوه بورتیتیس یک مشکل برای پرورش دهندگان توت فرنگی در سراسر جهان است. این قارچ در همه جا می تواند به میوه ها قبل یا بعد از برداشت حمله کند. در نتیجه یک توت فرنگی قرمز و آبدار زیبا را در عرض چند ساعت به توده ای غیر اشتها آور و عفونی از کپک خاکستری تبدیل کند. پوسیدگی میوه بورتیتیس به گل های توت فرنگی نیز حمله می کند. در شرایط دمای نسبتاً پایین، بین 15 تا 22 درجه سانتیگراد، و رطوبت بالا، تا 80 درصد محصول می تواند در اثر پوسیدگی میوه بورتیتیس از بین برود.

هاگ های بورتیتیس روی برگ های بالغ فرود می آیند و منتظر می مانند تا بمیرند. همانطور که برگ، بالغ می شود و شروع به پوسیدگی می کند، قارچ هاگ هایی تولید می کند که در گل ها فرود می آیند. آنها ممکن است گل را کاملاً بکشند، یا در اعماق برچه ها فرود بیایند و در آنجا به حالت خفته در انتظار تشکیل میوه و شروع تولید قند باشند. با شیرین تر شدن توت فرنگی، قارچ ها رشد می کنند. کپک خاکستری مشخص ممکن است قبل یا بعد از برداشت میوه، قابل توجه باشد.

4. پوسیدگی زغال چوب: ماکروفومینا ( Macrophomin)

پوسیدگی زغال چوب یک بیماری توت فرنگی است که با نام ماکروفومینا نیز شناخته می شود. این بیماری توسط قارچ Macrophomina phaesolina ایجاد می شود. این عفونت قارچی علائمی مشابه بیماری قارچی دیگر توت فرنگی به نام فوزاریوم دارد. پوسیدگی زغال، از خاک وارد ریشه می شود و تاج گیاه را آلوده می کند. در ابتدا رشد آن متوقف شده اما گیاه سبز می شود. سپس تمام برگ‌ها به جز نزدیک‌ترین برگ‌ها به تاج می‌میرند. در نهایت خود تاج خشک می‌شود و به مواد گیاهی نارنجی و قهوه‌ای تبدیل می‌شود.

پوسیدگی زغال چوب زمانی اتفاق می‌افتد که :

•  توت‌فرنگی‌ها آنقدر آب دریافت می‌کنند که ریشه‌های آن اکسیژن کافی دریافت نکنند.
• زمانی که گیاهان تحت استرس شدید گرما و خشکی قرار دارند.
• زمانی که گیاهان توت فرنگی مورد هجوم کنه ها قرار می گیرند که در طول گرما و خشکسالی نیز شایع تر هستند، تأثیر بگذارد.

5. پژمردگی فوزاریوم (Fusarium)

پژمردگی فوزاریوم یک بیماری قارچی است که می تواند کل محصول توت فرنگی را از بین ببرد. این بیماری شایع توت فرنگی که توسط قارچ Fusarium oxysporum ایجاد می شود، در هوای گرم و خشک خود را نشان می دهد. می تواند باعث رشد آهسته، پژمرده شدن برگ های مسن تر و تغییر رنگ طوقه ها شود. ممکن است فقط بازدهی را کاهش دهد. اگر گیاهان تحت استرس گرما و خشکسالی هستند، کل بستر توت فرنگی یا مزرعه توت فرنگی را باید از بین برد.

پژمردگی فوزاریوم یک بیماری خاکی است. این نوع پاتوژنی است که می توان با خاک یا کمپوست آلوده به توت فرنگی وارد کرد. تیغه‌های چرخاننده، بیل‌ها و گاوآهن‌های روی تراکتور می‌توانند قارچ را از یک مزرعه به مزرعه دیگر منتقل کنند. باقی ماندن برگ‌ها، ریشه‌ها یا میوه‌های مرده گیاهان آلوده روی خاک یا زیر و رو کردن آن در پایان فصل رشد، می‌تواند مشکل را برای فصل رشد بعدی تداوم بخشد.

6. لکه برگ توت فرنگی

لکه برگ یک بیماری قارچی است که از طریق قطرات باران که به زمین برخورد می کند و تا برگ های گیاه پاشیده می شود، منتقل می شود. باعث ایجاد لکه های خاکستری تا برنزه روی برگ های مسن می شود و گاهی اوقات می تواند به کاسه گل، برگ های سبز اطراف میوه توت فرنگی آسیب برساند. توت فرنگی همچنان خوراکی خواهد بود، اما آنقدر جذاب نخواهد بود. روش تشخیص برای لکه برگ، وجود بدنه های میوه ای ریز سیاه یا قهوه ای در برگ های آسیب دیده است.

7. پوسیدگی موکور توت فرنگی(Mucor)

جراحات ریز در سطح یک توت فرنگی رسیده، باعث می شود قارچ موکور باعث پوسیدگی میوه در داخل آن شود و توت را از بین ببرد. در عرض چند ساعت، قارچ توت فرنگی را مایع می کند. سپس آنچه از میوه باقی می‌ماند با خوشه‌های خزدار سفید پوشیده می‌شود که در نهایت هاگ سیاه ایجاد می‌کنند.

هیچ قارچ کشی وجود ندارد که پوسیدگی موکور را درمان کند. باید مطمئن شد که کل توت از گیاه توت فرنگی جدا شده است. چسباندن تاج توت به گیاه، نقاط ورودی زیادی را برای اسپورهای پوسیدگی موکور که ممکن است در هوا شناور باشند، باقی می گذارد.

8. کپک پودری توت فرنگی (سفیدک پودری)

اولین نشانه های کپک پودری، لکه های سفید و کرکی روی برگ ها است. برگ های جوان به سمت بالا خم می شوند. همانطور که کلنی کپک رشد می کند و پیر می شود، برگ ها ابتدا بنفش و سپس در سطح پایینی خود قرمز می شوند. سپس لکه های بنفش، قرمز و قهوه ای در سطح بالایی خود نشان می دهند. کپک پودری به ندرت بر برگهای بالغ تأثیر می گذارد، زیرا کپک، بافت جوان و در حال رشد را ترجیح می دهد.
وقتی کلنی کپک برگ را در برگرفت، هاگ تولید می کند. این هاگ ها روی گل ها فرود می آیند. گلهای تغییر شکل یافته نیز با لکه های سفید و کرکی پوشیده شده اند و به درستی رشد نمی کنند، بنابراین میوه نمی دهند. وقتی هاگ های سفیدک پودری روی میوه های نابالغ فرود می آیند، رشد آنها نیز متوقف می شود. میوه در مراحل بعدی رشد، حدود 10 یا 15 روز پس از گلدهی، نسبت به سفیدک پودری مصون است، اما بذرها می توانند آلوده شوند. توت فرنگی های بالغ آسیب دیده از کپک ظاهری “دانه ای” و طعمی کپک زده دارند.
کپک پودری معمولاً از طریق پیوندهای آلوده به باغچه یا مزرعه ایجاد می شود. در شرایط مرطوب گرم (حدود 16 تا 26 درجه سانتیگراد) سریعتر رشد می کند، اما قطرات رطوبت روی برگها از باران یا آبیاری سربار مانع از آن می شود. نور مستقیم خورشید نیز، رشد کپک را کاهش می دهد.

9. پژمردگی ورتیسیلیوم توت فرنگی (Verticillium)

ورتیسیلیوم قارچی است که می تواند سال ها در خاک بخوابد تا زمانی که وجود یک گیاه توت فرنگی سالم را در فاصله کمتر از 2 میلی متر (حدود 1/10 اینچ) تشخیص دهد. هنگامی که این اتفاق می افتد، قارچ رشد کرده و شروع به تغذیه از گیاه می کند.

بوته توت فرنگی به شدت از بین خواهد رفت. اما اگر توت فرنگی های را با فاصله زیاد از هم کاشته نشود، ممکن است گیاهان همسایه در اطراف آن رشد کنند. هیچ قارچ کشی وجود ندارد که بتواند پژمردگی ورتیسیلیوم را پس از قرار گرفتن در خاک کنترل کند.

ج) بیماری های باکتریایی

لکه زاویه ای برگ:

ابتدا به صورت ضایعات آغشته به آب در سطح زیرین برگ ها و کاسه گل اطراف میوه ظاهر می شود. همانطور که تراوش باکتری خشک می شود، یک پودر سفید و به دنبال آن تغییر رنگ بنفش یا قرمز برگ در زاویه ای نسبت به ساقه ای که به آن چسبیده است، دیده می شود. در اطراف ناحیه آسیب دیده برگ زردی (کلروز) وجود خواهد داشت. گاهی اوقات این عفونت با باکتری Xanthomonas fragariae می تواند باعث مرگ ناگهانی کل گیاه شود. این وضعیت معمولاً به خودی خود تأثیر عمده ای بر تولید میوه ندارد، اما می تواند یکی از عواملی باشد که مانع به دست آوردن محصول خوب می شود.

مبارزه با بیماری های توت فرنگی

گونه های مختلف توت فرنگی به شرایط رشد و مراقبت یکسان نیاز دارند و مستعد ابتلا به انواع یکسانی از بیماری های قارچی هستند. برای جلوگیری از بیماری های توت فرنگی گونه های مقاوم را پرورش دهید، زهکشی مناسبی ارائه دهید و در صورت لزوم قارچ کش یا سم ها را اسپری کنید.

بهترین سم قارچکش برای مبارزه با بیماری توت فرنگی چه خصوصیاتی دارد؟

بهترین سم برای توت فرنگی، سمی است که در مدت زمان کم تماس، عملکرد بالایی داشته باشد. زیرا هر چقدر زمان ماند سم بر روی گیاه بیشتر باشه، میزان نفوذ آن به درون بافت های گیاه بیشتر است. و لذا موقع مصرف، حجم بیشتری از سم وارد بدن انسان می شود که بسیار مضر است. لذا عموما از سم های طبیعی و ارگانیک به عنوان بهترین سم برای توت فرنگی، یاد می شود.

قارچکش های مناسب برای مبارزه با آفات و بیماری های توت فرنگی

قارچ کش مخصوص بیماری های توت فرنگی شامل عناصری مانند قلع، فنل ها، مشتقات کلروبنزن و همینطور تری آزول ها هستند. در این ترکیبات از تیازول ها و پیریدین ها و ری دین ها استفاده شده است. این مدل از قارچ کش ها در لیست سم های آلی قرار دارند. نوع دیگر از قارچ کش ها وجود دارد که مشهور به قارچ کش های معدنی کشاورزی هستند و شامل ترکیبات گوگرد، ترکیبات معدنی جیوه، فلزی، و همینطور روی و نیکل و کروم و کادمیوم است و یک سری ترکیبات مسی نیز در آن استفاده شده است.

انتخاب بذر توت فرنگی مناسب و قوی

برای کاشت توت فرنگی می بایست گیاهی انتخاب شود که از هر نوع مریضی دور باشد و دارای ریشه های قوی و سالم باشد در صورتی که این موارد رعایت نشود شاهد بیماری توت فرنگی خواهیم بود. به طور کلی انتخاب خاک مناسب از دیگر مواردی است که برای کاشت توت فرنگی نیاز است. نیاز است که زمین به درستی شخم زده شود و از کودهای حیوانی و شیمیایی استفاده شود که برای کاشت توت فرنگی گزینه مناسبی است. نیاز به مقدار 80 الی 100 کیلو ازت در سه مرحله بوده و باید 100 الی 1500 کیلو پتاس خالص نیز استفاده شود. همینطور به میزان 60 الی 80 کیلو فسفر نیز برای هر هکتار نیاز است.

کود دهی مناسب به توت فرنگی

کودی که برای توت فرنگی نیاز است باید شامل کلسیم، فسفر، مولیبدن، بر، آهن و ریزمغذی ها و همینطور آمینواسیدها باشد. سمی که برای بیماری های توت فرنگی استفاده می شود باید از نظر عناصر موجود و مقدار هر یک بررسی شوند. بارها می بینیم که استفاده از سم به مقدار زیاد دردسرساز است و سبب می شود که میوه در برابر آفات مورد کنترل قرار نگیرد. اینطور که مشخص است بسیاری از میوه ها هستند که وابسته به سم های خاصی می توانند نجات یابند. بیماری توت فرنگی نیاز به بررسی دقیق سبک کاشت و نوع خاک دارد و باید موارد دیگری نیز رعایت شود.

حشرات و آفات توت فرنگی

زنجره های برگی توت فرنگی یکی از آفات مهمی هستند که سبب بروز بیماری توت فرنگی می شوند، در واقع این بیماری به گلبرگ سبز توت فرنگی منتقل می شود و نیاز است که ساقه های روند و بسترها با استفاده از یک حشره کش مناسب در چندین نوبت در فاصله های دو هفته ای مورد حفاظت قرار بگیرد.

سوسک های توت فرنگی مشهور به سوسک های خاکزی هستند که به نوبه خود نوعی حشرات و مهره داران کوچک محسوب می شود و شامل چنین گونه هستند و به شکل برجسته نوعی سوسک های گیاهخوار محسوب می شوند. برای خلاصی از این حشرات باید بوته های مسن در فصل پاییز حذف شوند و سایر بقایای گیاهان نیز تمیز شود.

طوقه خوارهای توت فرنگی، از مهمترین آفات و بیماری توت فرنگی و شامل سه گونه مختلف هستند. طوقه خوارها سبب بروز بیماری بوته توت فرنگی می شوند و بوته ها را خشک می کنند. لارو طوقه، گیاه را تو خالی می کند و سبب می شود که همه یا بخشی از گیاه خشک شود. سپس، لاروها وارد طوقه می شوند و مغز طوقه را سوراخ می کنند.

 

سن لیگوس ها سبب می شود که میوه دهی گیاه بسیار کاهش یابد و به طور کلی توت فرنگی ظاهر بد فرمی در نهایت داشته باشد. قهوه ای شدن بذرهای عقیم، نشانه خوبی در برابر از بین بردن سن لیگوس ها است و البته که باید علف های هرز نیز کنترل شود.

---

مقالات مرتبط:

♣ انواع بیماری های برنج

♣ سفیدک پودری و روش های درمان

---

انواع آفت های توت فرنگی

توت فرنگی نسبت به بیماری ها و حمله حشرات، آسیب پذیر است. عواملی مانند مکان و آب و هوا در مشکلاتی که توت فرنگی با آن مواجه می شود، نقش دارند. در صورت وجود، انواع مقاوم به بیماری، بهترین گزینه برای مراقبت آسان است. اغلب با نگهداری مناسب مانند آبیاری، هرس، سمپاشی، علف های هرز و پاکسازی، می تواند به دور نگه داشتن بیماری ها و آفت های توت فرنگی کمک کند.

1. بیماری تریپس توت فرنگی

تریپس ها حشرات باریک کوچکی هستند (طول 1.2 میلی متر در 0.1 میلی متر) که فقط با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند. از نظر تاریخی، تریپس طاعون، Thrips imaginis، آفت اصلی تریپس توت فرنگی است.

تریپس ها معمولا از گل های توت فرنگی تغذیه می کنند، اگرچه ممکن است از برگ ها و میوه ها نیز تغذیه کنند. آسیب به گل ها با کلاله و بساک قهوه ای و پژمرده، لکه های خفیف مرده (نکروزه) روی کاسه گل و کاهش اندازه ظرف گل در تراکم بالا (بیش از 25 تریپس در هر گل) مشخص می شود. تغذیه لارو و بالغ روی سطح میوه باعث ایجاد زنگ زدگی می شود که باعث کاهش ماندگاری و ظاهر میوه می شود. تغذیه تریپس از میوه های صورتی، باعث برنزه شدن می شود.

2. شته توت فرنگی (Chaetospihon fragaefolii)

شته توت فرنگی یکی از چندین گونه شته است که در مزارع توت فرنگی یافت می شود. کپک دوده ای که روی عسلک ترشح و توسط شته ها ایجاد می شود، گهگاه باعث آسیب به برگ ها و میوه ها می شود. مهمتر از آن، شته ها می توانند ویروس ها را از یک گیاه توت فرنگی به گیاه دیگر منتقل کنند. شته توت فرنگی ناقل اصلی بیماری های ویروسی توت فرنگی است. شته‌های توت‌فرنگی را می‌توان از سایر شته‌ها با وجود کرک‌های کوچک با انتهای چنگال‌دار در سراسر بدنشان تشخیص داد. رنگ آنها سبز کم رنگ تا زرد است و اندازه آنها بین 0.8-1.1 میلی متر برای پوره ها تا 1.3-1.5 میلی متر برای بالغ ها است. بالغ ها دارای شاخک بلند، به اندازه، یا بلندتر از بدن خود هستند.

3. برگ غلتان توت فرنگی

کرم های زرد کم رنگ یا سبز چرک هستند. برگ‌ها در جایی که حشرات تغذیه می‌کنند، غلت می‌خورند و به هم متصل می‌شوند و در نهایت اسکلت می شود.

4. سوسک برگ توت فرنگی

بالغ ها، سوسک های کوچکی هستند که از برگ ها تغذیه می کنند و سوراخ های کوچک زیادی ایجاد می کنند. لاروها از ریشه تغذیه می کنند.

5. آفت Spittlebug

حشرات نابالغ سبز رنگ کوچک، نرم بدن و بزرگسالان حشره کوچک بالدار هستند که از شیره گیاه تغذیه می کنند.

اطراف آنها را یک توده سفید است که بافتی شبیه به آب دهان دارد. آنها شیره را می مکند و گیاهان را ضعیف می کنند.

مقابله با آفت های توت فرنگی

جهت مقابله با آفت های توت فرنگی، رویکردهای متفاوتی به کار می رود. کنترل بیولوژیکی، کنترل ارگانیک و کنترل کشت، می توانند در مهار آفت های توت فرنگی موثر باشند. کنترل بیولوژیکی می تواند به پایین نگه داشتن تعداد و درمان شته توت فرنگی کمک کند. هرچند در برخی نقاط که هوای بهاری در افزایش آنها مساعد است، کاربرد حشره کش ممکن است ضروری باشد. حشره کش ها همچنین در نهالستان های توت فرنگی برای درمان شته توت فرنگی و انتشار ویروس استفاده می شود.

الف) کنترل بیولوژیکی:

مجموعه ای از حداقل هفت گونه از انگل های اولیه از شته های آلوده به گیاهان توت فرنگی پرورشی است. شکارچیان عمومی مانند مگس سیرفید یا لاروهای توری سبز اغلب، سطح بیشتری از کنترل را ارائه می دهند. می توان برای کمک به کنترل، شته ها را خریداری و رها کرد، اما تحقیقاتی در مورد اثربخشی انتشار افزایشی علیه شته ها وجود ندارد. کنترل‌های بیولوژیکی طبیعی می‌توانند تعداد شته‌ها را کمتر از سطوح آسیب‌رسان اقتصادی نگه دارند، مانند مورد شته خربزه در مناطق توت‌فرنگی.

ب)کنترل زراعی:

برای تسهیل فعالیت انگل و شکارچی، گرد و غبار را کنترل کنید (مثلاً با اسپری آب در معابر یا با غلات در انتهای بسترها). از کود نیتروژن اضافی خودداری کنید، زیرا تعداد شته ها به ویژه در گیاهانی که نیتروژن بیش از حد دریافت می کنند زیاد است. برخی از پوشش‌های ردیف تعداد شته‌ها را به زیر سطح اقتصادی کاهش می‌دهند، اما هزینه‌ها می‌تواند عامل محدودکننده‌ای برای کاشت‌های بزرگ یا حتی کوچک باشد.

ج)کنترل ارگانیک:

از کنترل های کشت و بیولوژیکی و اسپری های صابون حشره کش، آزادیراکتین (Neemix)، روغن چریش (Trilogy) و پیرترین (PyGanic) روی توت فرنگی ها استفاده می گردد.

برای از بین بردن کرم توت فرنگی چه باید کرد؟

پس از چیدن محصول، توت فرنگی ها به مراقبت های پس از برداشت نیاز دارند. اگر لارو یا تخم حشرات بر روی سطح توت فرنگی جا مانده باشد، ممکن است به کرم های ریزی بر روی سطح یا درون آن نفوذ کند. زمان استفاده از توت فرنگی، گاها ممکن است این کرم های ریز، آزاردهنده باشند. برای از بین بردن کرم توت فرنگی، بهتر است آن ها در آب خیس دهید و از مقداری نمک یا سرکه در آب آن استفاده کنید. پس از حدود 5 تا 10 دقیقه، می توان آن ها را شستشو داد و به مصرف رساند.

---

علائم کمبود عناصر در توت فرنگی

ازت یکی از عناصری است که در رشد توت فرنگی بسیار مهم است و در صورت کمبود ازت شاهد بیماری توت فرنگی خواهیم بود. کمبود ازت سبب می شود تا برگ های مسن به رنگ سبز روشن درآید و در نهایت دمبرگ ها و کلاهک های میوه نیز به رنگ قرمز باشد. حد بحرانی ازت ها برای برگ توت فرنگی 2/5  درصد و حد مطلوب این عنصر نیز بین 2/5 الی 4 درصد است. ازت کمتر از 2.5 درصد، نشان دهنده بیماری توت فرنگی است و مشکل ساز خواهد بود.

• کمبود گوگرد:

گوگرد دومین عنصر مهم در رشد توت فرنگی است و اگر با کمبود روبرو شود سبب بیماری توت فرنگی می شود. همه برگ هایی که دارای کمبود گوگرد هستند به صورت غیر یکنواخت زرد می شوند و در مراحل پیشرفته سبب می شود که روی پهنک های برگ ها نیز توسعه یابند و شدیدترین بیماری توت فرنگی را رقم می زنند.

• کمبود مولیبدن:

مولیبدن ها از عناصری هستند که علائم اولیه کمبود آنها بسیار مشابه با علائم کمبود ازت است. به طور کلی علائم کمبود ازت سبب می شود که روی پهنک های برگ ها یک سری خطوط ایجاد شود که گاه به کناره های بالاتر پهنک ها نیز گسترش می یابد. به طور کلی این جبران این عنصر می تواند سبب کاهش بیماری توت فرنگی شود.

• کمبود فسفر:

کم بودن عنصر فسفر سبب می شود که پهنک های پایین تر، از به رنگ قرمز در آمده و مایل به ارغوانی باشد. حد بحرانی برای این عنصر در برگ های توت فرنگی 0.25 درصد است و البته که باید حد مطلوب آن حفظ شود.

• کمبود پتاسیم:

یکی از رایج ترین انواع بیماری توت فرنگی، قهوه ای شدن و خشک شدن کناره های پهنک های برگ ها است که این موضوع به دلیل کمبود پتاسیم صورت می گیرد. حد بحرانی این گزینه 1/3 درصد و حد مطلوب آن نیز بین 1/3 الی 3 درصد است که برای تغذیه توت فرنگی بسیار مهم است. وقتی این عنصر به میزان کافی استفاده شود، قند میوه بیشتر می شود و مزه میوه نیز بهبود می یابد و در نهایت توت فرنگی سرشار از ویتامین ث تهیه شود.

علت کوچک بودن توت فرنگی چیست؟

آیا بیماری های توت فرنگی یا آفت های توت فرنگی، عامل کوچک بودن توت فرنگی هستند؟
پاسخ این سوال خیر است. هم گرما و هم خشکسالی برای گیاهان توت فرنگی مضر هستند. توت فرنگی، گیاهی علفی و فاقد بافت چوبی هستند. این بدان معناست که آنها نه تنها برای رشد به آب وابسته هستند، بلکه برای حفظ شکل خود به آب نیز وابسته هستند. اگر کم آب شوند، پژمرده می شوند. اگر دما به اندازه ای افزایش یابد که ریشه های بوته های توت فرنگی را گرم کند، گرما به گیاهان فشار وارد می کند و باعث کاهش اندازه توت فرنگی می شود. آب کافی نیز باعث تولید توت فرنگی های کوچک می شود.

سایر علت های کوچک بودن توت فرنگی به شرح زیر است:

•  تراکم زیاد بوته ها
• گیاهان قدیمی
• برنامه ریزی نادرست
• لقاح بیش از حد
• حشرات بد بوگر توت
• آب و هوای نامساعد
• ژنتیک

علت رشد نکردن توت فرنگی

یکی از دلایل رشد نکردن توت فرنگی کمبود منیزیم است. کمبود منیزیم سبب قهوه ای شدن پهنک های برگ توت فرنگی می شود و بر روی بوته های توت فرنگی اثر گذار است. فقر منیزیم سبب بیماری توت فرنگی می شود و در نهایت بین رگبرگ ها نیز توسعه می یابد و لکه هایی ایجاد می کند. به گونه ای که مانع از رشد درست توت فرنگی می شود. حد بحرانی برای این محصول 0.25 درصد و حد مطلوب آن نیز بین 0.25 الی 1 درصد است.

در صورتی که انتهای برگ های توت فرنگی بسوزد نشان از بیماری توت فرنگی بوده و در واقع با کاهش قابل توجه میزان کلسیم همراه است. کاهش کلسیم، برگ ها را پیچیده و چروکیده می کند و در نهایت رشد گیاه عادی نیست و میوه و بوته به رنگ سیاه در می آید. در برخی از بافت های میوه، سختی زیادی به چشم می خورد و در صورت گسترش، با مزه اسیدی همراه است. حد مطلوب کلسیم، باید بیش از 1 درصد ارزیابی شود. بارها می بینیم که برگ های جوان توت فرنگی زرد می شوند. این در حالی است که رگبرگ ها هنوز سبز باقی مانده اند و این موضوع به دلیل کاهش آهن در این محصول است. حد بحرانی برای آن 50 پی پی ام است که برای وضعیت نرمال، بیش از این مقدار باشد.

کلام آخر:

برای حصول یک توت فرنگی سالم و ارگانیک، بهتر است از قارچکش ها و آفت کش های ارگانیک استفاده کرد. شرکت آرال شیمی  محصول اگروسیب را به عنوان یک قارچکش ارگانیک، آفت کش، کود و ضدعفونی کننده بذر معرفی می کند. با این محصول می توان به راحتی از شر آفات و بیماری های توت فرنگی خلاص شد. با اگروسیب، نه تنها یک محصول سالم در بدنی سالم می رسد، بلکه با بهره بردن از محلول ارگانیک، محیط زیست سالمی نیز خواهیم داشت. از سوی دیگر، پراکسیدین کشاورزی، موجب اکسیژن رسانی به بوته و بذر های توت فرنگی می شود. این دو محصول در کنار همدیگر، موجب افزایش تازگی و ماندگاری توت فرنگی می شوند.

⇐ بروزرسانی در دی 1403