روش های پیشگیری و درمان بیماری های دام

بیماری های دام، بیماری هایی هستند که دام های مزرعه مانند گاو، گوسفند، خوک و طیور را تحت تاثیر قرار می دهند و در موارد شدید منجر به مرگ آنها می شود. این بیماری ها می توانند توسط پاتوژن های مختلف از جمله باکتری ها، ویروس ها، انگل ها و قارچ ها ایجاد شوند و اغلب از طریق تماس نزدیک، خوراک یا آب آلوده و بهداشت نامناسب مزرعه منتقل می شوند. بنا به گفته FAO در سپتامبر 2024،

بیماری های دامی فراتر از مرزها، سلامت جهانی و توسعه پایدار را تهدید می کند.

این بیماری ها شامل تب برفکی، سل گاوی و آنفولانزای مرغی هستند که همگی اثرات اقتصادی قابل توجهی بر بخش دامداری دارند. روش های بهداشت دام و دامداری و شناخت روش های کنترل و درمان آن ها، می تواند از خسارات سنگین جلوگیری کند. در این مقاله، به بررسی انواع بیماری های دام می پردازیم و در ادامه، مواد ضدعفونی کننده دامی موثر برای پیشگیری از این بیماری ها، معرفی خواهند شد.

---

همچنین بخوانید:

♣ بررسی جامع چرخه بهداشت دام و دامداری

♣ تاثیر سلامت روده بر رفاه دام

---

انواع بیماری های دام: ماهیت و علل بیماری دام

بیماری های دام از نظر ماهیت بسیار متفاوت هستند و می توانند عفونی، انگلی یا غیر عفونی باشند. بیماری‌های عفونی توسط عوامل بیماری‌زا مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها ایجاد می‌شوند که از طریق تماس مستقیم بین حیوانات، از طریق مایعات بدن یا به طور غیرمستقیم از طریق خوراک، آب یا تجهیزات آلوده پخش می‌شوند. بیماری‌های انگلی توسط ارگانیسم‌هایی مانند کرم، کنه و شپش ایجاد می‌شوند که حیوانات را آلوده می‌کنند و اغلب سیستم ایمنی آنها را ضعیف می‌کنند و آنها را مستعد ابتلا به بیماری‌های دیگر می‌کنند. بیماری های غیر عفونی ناشی از عوامل محیطی، کمبودهای تغذیه ای یا شرایط ژنتیکی مانند کمبود مواد معدنی، اختلالات متابولیک و جهش های ژنتیکی هستند.

دلایل بیماری های دام می تواند شامل ازدحام بیش از حد، بهداشت نامناسب و تهویه ضعیف باشد که گسترش سریع عوامل عفونی را تسهیل می کند. عوامل استرس مانند تغذیه نامناسب، حمل و نقل نامناسب، همچنین سیستم ایمنی حیوانات را تضعیف می کند و حساسیت به بیماری ها را افزایش می دهد. علاوه بر این، شرایط آب و هوایی و تغییرات فصلی می تواند باعث بیماری های خاصی شود، زیرا سطح دما و رطوبت محیط های مساعدی را برای رشد پاتوژن ها و انگل ها ایجاد می کند.

بیماری های واگیردار دامی:

بیماری های واگیردار بزرگترین تهدید برای سلامت دام هستند. آنها توسط باکتری ها، ویروس ها، ریکتسیا و قارچ ها ایجاد می شوند. برخی از بیماری های دامی تک یاخته ای مانند بیماری های عفونی رفتار می کنند و اغلب به همین عنوان در نظر گرفته می شوند. در حالیکه آنها باید با سایر بیماری های انگلی طبقه بندی شوند. همه بیماری های مسری عفونی هستند، اما همه بیماری های عفونی، مسری نیستند. یک بیماری مسری بیماری است که به راحتی از یک یا گروهی از حیوانات به حیوانات دیگر منتقل می شود. یک بیماری عفونی از طریق موجودات زنده ایجاد می شود. اکثر بیماری های عفونی حیوانات مسری هستند. با این حال، برخی از آنها، مانند آسپرژیلوز، نیستند. یکی از مهمترین بیماری های واگیردار دامی بیماری تب مالت است.

الف) بیماری های دام سبک یا دام کوچک:

دام سبک یا دام کوچک به گونه های کوچک حیوانات اهلی مانند گوسفند، بره، بز، بزغاله و غیره اطلاق می شود. بیماری های رایج در دام های سبک به شرح زیر است:

• سقط جنین
• پنومونی باکتریایی
• انسفالیت آرتریت کاپرین (CAE)
• لنفادنیت موردی (CL)
• کوکسیدیوز
• اکتیمای مسری (اورف/دهان درد)
• انتروتوکسمی (بیماری پرخوری)
• پوسیدگی پا و سوزاندن پا
• همونکوز
• بیماری جان (Paratuberculosis)
• کراتوکونژکتیویت (Pinkeye)
• لیستریوز (بیماری حلقه ای)
• مایکوپلاسموز
• فلج اطفال مالاسیا (کمبود تیامین/ویتامین B1)
• سمیت بارداری (کتوز)
• خارش گوسفند scrapie

ب) بیماری های دام سنگین یا دام بزرگ:

دام های سنگین (دام بزرگ) به گاو و گوساله اطلاق می شود. گاو حیوان ارزشمند است که در دامداری ها، بیشترین نگرانی ها به سلامت این دام معطوف شده است، چرا که در صورت بروز بیماری های گاو یا تلف شدن این دام، ضرر مالی سنگینی به دامدار وارد خواهد شد. بنابراین نیاز است تا بیماری های گاو و بیماری های گوساله بخوبی شناخته شوند. چند هفته اول، مهمترین زندگی یک گوساله جوان است، زیرا بدن آنها هنوز به حدی رشد نکرده است که بتواند به طور موثر با بیماری ها مبارزه کند. با این همه، خطرات احتمالی برای سلامت گاو و گوسفند، مهم است که یک دامدار با بیماری های گوساله و بیماری های گاو آشنا باشد.

پنج مورد از بیماری های واگیردار دام بزرگ به شرح زیر است:

1) بیماری اسکور گاو و گوساله (Scour)

اسکور که آب شستگی گاو یا گوساله نیز شناخته می شود، یک بیماری گوارشی شایع در گوساله های جوان است که با اسهال مشخص می شود. اغلب در اثر عفونت های باکتری (مانند E. coli یا سالمونلا)، ویروس ها (مانند روتاویروس یا کروناویروس)، یا انگل ها (مانند کریپتوسپوریدیوم و کوکسیدیا) ایجاد می شود. بهداشت نامناسب، استرس و مصرف ناکافی آغوز، از عوامل مهم کمک کننده هستند. زیرا می توانند سیستم ایمنی گوساله را ضعیف کنند و آسیب پذیری آن را در برابر عوامل بیماری زا افزایش دهند.

علائم اسکور ممکن است شایع ترین علت مرگ گوساله در اولین ماه زندگی باشد:

• اسهال شدید
• نفس نفس زدن انگار از نظر جسمی خسته شده است
• چشمهای گود رفته
• عدم تمایل به تغذیه یا از بطری یا مستقیم از مادرشان
• بی حالی
• کم آبی ناشی از اسهال اغلب علت مستقیم مرگ بر اثر است.

پیشگیری و درمان اسکور گاوی:

پیشگیری از اسکور شامل حفظ محیطی تمیز، اطمینان از دریافت آغوز کافی در گوساله ها بلافاصله پس از تولد، و مدیریت دقیق استرس و تغذیه است. درمان معمولاً شامل آبرسانی مجدد با محلول های الکترولیت و گاهی اوقات آنتی بیوتیک بسته به علت آن است.

2) سالمونلوز(Salmonellosis)

سالمونلوز گاو یک بیماری عفونی در گاو است که توسط باکتری سالمونلا و در درجه اول سالمونلا انتریکا ایجاد می شود. این بیماری هم گوساله ها و هم گاوهای بالغ را درگیر می کند و در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد. می تواند به سرعت در گله ها از طریق خوراک آلوده، آب، مدفوع و از طریق تماس مستقیم بین حیوانات، به ویژه در شرایط شلوغ یا غیربهداشتی، گسترش یابد. شایع ترین علائم آن عبارتند از:

• اسهال خونی
• پنومونی
• آرتروز
• زردی
• سپتی سمی
• همه علائم اسکور

درمان سالمونلوز:

علیرغم کثرت علائم، این امر غیر معمول نیست که سالمونلوز قبل از بروز هرگونه علامتی گوساله را بکشد. باید بلافاصله درمان های آنتی بیوتیکی انجام شود و گوساله باید به یک محیط گرم و ایزوله منتقل شود. واکسیناسیون گوساله ها در برابر گونه های جداگانه سالمونلا امکان پذیر است، که Salmonella typhimurium و S.dublin دو موردی هستند که بیشتر در برابر آنها محافظت می شوند. تنها راه دیگر برای جلوگیری موثر از سالمونلوز این است که اطمینان حاصل شود که محل زندگی گوساله از نظر بهداشتی رعایت شده و هر گونه پستانک مصنوعی که از آن استفاده می کند به خوبی تمیز می شود.

3) ذات الریه یا پنومونی (bovine pneumonia)

ذات الریه شایع ترین و کشنده ترین بیماری های گوساله ها می باشد. عامل اصلی برخی از عفونت های ویروسی است و می تواند در نتیجه عفونت های باکتریایی (مانند سالمونلوز) ایجاد شود. ذات الریه یک بیماری گوساله ای فرصت طلب است که زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف شده یا دچار نقص شده باشد.

علائم ذات الریه شامل موارد زیر است:

• تنبلی
• سرفه کردن
• خس خس کردن
• از دست دادن اشتها
• ترشح مخاطی
• بی حالی و افسردگی
• دمای بدن بیش از 39.6 درجه سانتی گراد

روش های پیشگیری و درمان پنومونی گاو:

از آنجا که پنومونی احتمالاً نتیجه یک عفونت ویروسی است، گوساله هایی که علائم را نشان می دهند باید در اسرع وقت جدا شوند و برای جلوگیری از بیماری ممکن است به محرک های تنفسی و داروهای ضدالتهابی و همچنین آنتی بیوتیک ها نیاز داشته باشید. همچنین لازم به ذکر است که ذات الریه ممکن است رشد بدن گوساله را حتی پس از درمان نیز به تاخیر بیاندازد. برای کاهش احتمال ابتلا به بیماری ذات الریه، اطمینان حاصل کنید که هر آغل گوساله دارای تهویه کافی است و مناطق خواب آنها مستعد خروج هوا یا مرطوب شدن نیست. تجمع آمونیاک می تواند منجر به شیوع ذات الریه شود، به همین دلیل تمیز کردن منظم مناطق تغذیه و جلوگیری از زباله در اطراف بسیار مهم است.

4) نواقص مادرزادی قلب (CHD)

برای پیشگیری از نقایص قلبی هیچ کاری نمی تون انجام داد. اما باید گفت که شیوع این بیماری در گوساله ها بیشتر از آن چیزی که فکر می کنید. به همین دلیل است که برای هر دامداری ضروری است که علائم نقص مادرزادی قلب را بشناسد و به طور کلی از آنها آگاه باشد.
علائم نقص مادرزادی قلب عبارتند از:

• تغذیه نامناسب
• خستگی مفرط و بی حالی
• حساسیت به پنومونی را افزایش می دهد.
• به طور مرتب نفس نفس می زند علیرغم اینکه هیچ فعالیت بدنی انجام نداده است.
• افزایش ضربان قلب در حین تغذیه، بلافاصله بعد از آن، یا بعد از ورزش خفیف

5) دیفتری (Bovine diphtheria)

در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شود، اگرچه در صورت عدم درمان دیفتری، این بیماری از دهان شروع شده و می تواند به ریه ها منتقل شده و منجر به ذات الریه شود. قبل از این اتفاق، دیفتری باعث موارد زیر می شود:

• افسردگی
• التهاب گونه
• درد و تورم
• دمای بالای بدن
• زخم دردناک دهان و زبان
• عدم تمایل به تغذیه (به دلیل ناراحتی دهانی)

پیشگیری و درمان دیفتری گاو:

بهترین روش پیشگیری از دیفتری، جلوگیری از بروز هرگونه آسیب دهانی است. یک راه خوب برای این کار این است که گوساله ها از خار، بوته و سایر اشیاء تیز دور نگاه داشته شوند.

آشنایی با انواع واکسن های دامی

وقتی صحبت از برنامه های واکسیناسیون دام می شود، می توان روش های مختلفی را انتخاب کرد. بسته به برنامه تولید دام، سابقه گاو، موقعیت فعلی و سلامت کلی دام، همراه با عوامل مختلف دیگر، برنامه های واکسیناسیون را می توان تغییر داد و برای پاسخگویی به نیازهای هر تولید کننده طراحی کرد. برنامه سلامت گله از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. برنامه های واکسیناسیون زیر به رویکردهای مختلفی برای واکسیناسیون گاو می پردازد که می تواند متناسب با برنامه های تولید گاو و جلوگیری از بیماری های گاو باشد. این واکسیناسیون گله های گاو، برای حفاظت از حیوانات در برابر بیماری های ناشی از ارگانیسم های عفونی مانند ویروس ها، باکتری ها و تک یاخته ها اجرا می شود.

عملکرد واکسن دامی چگونه است؟

واکسن ها سیستم ایمنی بدن حیوان را تحریک می کنند تا در برابر یک ارگانیسم واکنش محافظتی ایجاد کند. سپس سیستم ایمنی بدن به یاد می آورد که در صورت آلوده شدن به این ارگانیسم چگونه می تواند واکنش نشان دهد. واکسن های دامی نمی توانند از قرار گرفتن در معرض ارگانیسم های عفونی جلوگیری کنند. اما توانایی حیوان را برای مقابله با عفونت افزایش می دهند یا در صورت بروز شدت بیماری را کاهش می دهند.

انواع واکسن دامی:

اکثر واکسن های گاو از نوع تزریقی هستند، اگرچه برخی از آنها ممکن است از راه های دیگر مانند داخل بینی و خوراکی تزریق شوند. اگرچه آنتی بیوتیک ها نیز اغلب از طریق تزریق تجویز می شوند، اما درمان حیوان با یکی از این داروهای واکسیناسیون نیست، بلکه یک درمان پس از بروز عفونت است. واکسن ها عموما در رسته های واکسن های ویروسی و واکسن های باکتریایی طبقه بندی می شوند. به طورکلی در چند بازه زمانی عملیات تزریق واکسن به دام ها صورت می پذیرد که در ادامه، به آن ها می پردازیم.

الف) واکسن های ایمن سازی گوساله

برای کنترل و پیش گیری از بیماری های گوساله، باید واکسن های زیر برای بالا بردن سطح ایمنی به گوساله ها تزریق شود:

• واکسن 4 گانه BRD
• Pasteurella Bacterin & Leukotoxoid
• هموفیلوس باکترین
• لپتو باکترین 5 گانه
• باکترین بلک لگ 7 گانه یا 8 گانه
• واکسن اسکور
• ویبریو باکترین
• واکسن Trich

ب) واکسیناسیون پیش از جفت گیری تلیسه (گوساله ماده) و گاو نر جایگزین

برای کنترل و پیش گیری از بیماری های گاو، واکسیناسیون 3 تا 6 هفته قبل از جفت گیری صورت می گیرد.

• واکسن 4 گانه BRD
• Pasteurella Bacterin & Leukotoxoid
• هموفیلوس باکترین
• لپتو باکترین 5 گانه
• باکترین بلک لگ 7 گانه یا 8 گانه
• ویبریو باکترین
• واکسن Trich (تلیسه)
• واکسن آناپلاس

ج) واکسن های گله گوساله

برای جلوگیری از بیماری های گوساله، برنامه واکسیناسیون گوساله های شیرده پس از زایمان (2 تا 3 ماهگی) به شرح زیر است:

 واکسن های گوساله های شیرده پس از زایمان

•  ویروسی 4 گانه  BRD
•  Pasteurella Bacterin & Leukotoxoid
• هموفیلوس باکترین
• لپتو باکترین 5 گانه
• باکترین بلک لگ 7 گانه یا 8 گانه

د) واکسیناسیون پیش از شیر گرفتن گوساله های شیری

این واکسیناسیون 3هفته قبل از شیر گرفتن صورت می گیرد و شامل انواع مختلف زیر است:

• واکسن 4 طرفه BRD
• Pasteurella Bacterin & Leukotoxoid
• هموفیلوس باکترین
•  لپتو باکترین 5 گانه
• باکترین بلک لگ 7 گانه یا 8 گانه
• واکسن بنگ (تلیسه)

ه) واکسن های گوساله های شیرده

توجه به این نکات ضروری است که واکسیناسیون گوساله در برابر بروسلوز برای تلیسه های 4 تا 10 ماهه در صورت توصیه دامپزشک گله صورت می گیرد. همچنین باید واکسن 5 گانه لپتوسپیروز را برای تلیسه ها و گاوهای جایگزین در نظر بگیرید. سایر واکسن های گوساله شیرده عبارتند از:

• کلستریدیال 7 طرفه (پای سیاه)
• IBR/BVD/PI3/BRSV
• IBR = رینوتراکئیت عفونی گاو
• BVD = اسهال ویروسی گاو
• PI3 = parainfluenza3
• BRSV = ویروس سینسیتیال تنفسی گاو

و) واکسن های گوساله های تغذیه کننده

•  IBR/BVD/PI3/BRSV
• کلستریدیال 7 گانه (پای سیاه)
• Mannheimia haemolytica
• Pasteurella multocida

ز) واکسن های مربوط به تولیدمثل دام ها

تلیسه ها، گاوها و گاوهای جایگزین به طور کلی باید حداقل 6 تا 8 هفته قبل از فصل تولید مثل واکسینه شوند تا ایمنی در طول فصل باروری بالا باشد و از بیماری های دامی جلوگیری شود.

• IBR/BVD/PI3/BRSV
• لپتوسپیروز 5 گانه
• ویبریوز (جنین کمپیلوباکتر)

راه های پیشگیری از بیماری های دام

اسهال نوزادان گوساله (NCO) مهمترین خطر در چند روز اول پس از تولد است. تجهیزات جمع آوری آغوز باید بلافاصله پس از هر بار استفاده تمیز و مرتباً ضد عفونی شوند تا از ایجاد بیوفیلم جلوگیری شود. وقتی گوساله ها در محیط محصور نگه داشته می شوند، جایی که فرصت انتقال عوامل ایجاد کننده NCO با تجمع آنها در محیط افزایش می یابد، تلفات اضافی رخ می دهد. پاتوژن های عامل NCO می توانند ویروس (ویروس روتا، ویروس کرونا)، باکتری (E. coli، سالمونلا) یا انگلی (Cryptosporidium parvum) باشند. قفس های گوساله، آغل گوساله و جعبه زایمان باید تمیز و ضدعفونی شوند.

روش های ضدعفونی دامداری ها

از آنجا که اووسیست کريپتوسپوريديوم در محیط بسیار مقاوم هستند (اگر در معرض دمای شدید قرار نگیرند، می توانند تا چندین ماه زنده بمانند)، اجرای یک برنامه مدون برای تمیز کردن و ضد عفونی خوب برای کاهش بار میکروبی محیطی بسیار مهم است. سطلها، ظروف خوراک خوری و آبخوری ها نیز باید ضدعفونی و شسته شوند. چگونه و چند بار باید ضدعفونی کنم؟ شستشو و ضدعفونی بخش های مختلف دامداری، دفع فضولات و ضدعفونی بسترها، آبخوری ها، غذاخوری ها، حمام های شستشوی بدن دام ها و غیره، همه و همه از اقدامات مهم برای جلوگیری از بیماری های دامی است.

اقدامات کلی برای کنترل و پیش گیری از بیماری های دام ها

پیشگیری از آلودگی محیط زیست و اقدامات پیشگیرانه بیماریهای عمومی، اقدامات اساسی برای کنترل بیماری های دامی است. به طور خلاصه، اقدامات کلی برای کنترل و پیش گیری از بیماری های دام ها به طور خلاصه، به شرح زیر است:

• کنترل انگلهای داخلی و آفات بندپایان
• کنترل و کاهش عفونت به محض وقوع بیماری
• جداسازی حیوانات بیمار و قرنطینه برای حیوانات تازه خریداری شده
• واکسیناسیون حیوانات مزرعه
• کرم زدایی از حیوانات
• حذف حامل ها
• آزمایش سل
• تست جانین
• آزمایش آگلوتیناسیون برای بروسلوز
• تست ماستیت-نوار جام
• آزمایش ورم پستان کالیفرنیا (CMT)
• دفع، دفن و سوزاندن لاشه
• ضدعفونی مراتع و محل سکونت حیوانات با استفاده از ضدعفونی کننده های رایج

---

همچنین بخوانید:

♣ اهمیت استفاده از ضدعفونی کننده جهت کنترل ورم پستان گاو

♣ استافیلوکوکوس و استرپتوکوک؛ عوامل بیماری زای ورم پستان گاو

---

روش های درمان بیماری های دام

یک دامدار همواره باید مسئول بررسی و کنترل سلامت دام های خود بوده و اطلاعات لازم را به موقع به گوش دامپزشک رسانده تا اقدامات لازم صورت گیرد. علائم مشکلات سلامتی از یک تغییر تقریباً غیرقابل توجه در رفتار تا مرگ ناگهانی متغیر است. برخی از نشانه هایی که باید به دنبال آنها باشید عبارتند از:

1. وضعیت تغذیه:

گاوها می توانند چاق، معمولی یا لاغر باشند. گاوهای لاغر لزوماً بیمار نیستند، زیرا می توانند به تازگی بچه دار شده یا به سادگی حیواناتی با تولید بالا باشند. با این حال، گاوهای بیمار به دلیل کاهش اشتها، هضم ضعیف غذا یا از دست دادن ذخایر بدن، وزن خود را کاهش می دهند. وضعیت گاو باید نسبت به همه شرایط قضاوت شود.

2. طرز راه رفتن و ایستادن:

نحوه حرکت یک حیوان می تواند نشان دهنده درد در بدن، نتیجه صدمه یا سم عفونی(لنگش) باشد.

3. چشم و گوش:

چشم ها باید دارای یک حالت روشن و زنده و بدون ترشح باشند. چشمان فرو رفته نشان دهنده کم آبی بدن است. گوش ها باید بتوانند آزادانه در اطراف حرکت کنند.

4. پوست، پوشش یا غشاهای مخاطی:

پوست گاوهای سالم انعطاف پذیر است و در صورت فشار به سرعت باید به حالت عادی برگردد. تاخیر طولانی مدت، خشکی بینی را نشان می دهد. پوست باید صاف و براق باشد. غشاهای مخاطی اطراف چشم، بینی و واژن باید صورتی تا مایل به قرمز و مرطوب باشند. در گاوهای بیمار، این غشاها می توانند بیش از حد قرمز یا بیش از حد رنگ پریده شوند، که بعداً نشان دهنده کم خونی است.

5. گوارش:

گاوهای سالم اشتهای خوبی دارند و با اشتیاق غذا می خورند. مدفوع و ادرار به طور مرتب تخلیه می شوند و مدفوع دارای قوام طبیعی است. وقتی هضم غذا مختل می شود، اشتهای گاو کاهش می یابد و مدفوع خیلی سریع (شستشو) یا خیلی کند (یبوست) تخلیه می شود. گاوها هنگام سالم بودن مرتباً نشخوار می کنند (حداقل 6 تا 8 ساعت در روز) و اگر هنگام استراحت نشخوار نشود، هضم غذا مختل می شود.

6. ادرار:

باید رقیق، زرد و شفاف باشد. ادرار غلیظ، مخاطی یا قرمز نشانه بیماری بد است.

7. واژن:

باید بسته شود، بدون تورم بدون ترشح و کمی سفید رنگ شود. واژن متورم با ترشح مایل به سفید یا غشاهای تجزیه شده نشان دهنده مشکلات باروری است.

8. تنفس:

در گاوهای سالم، تنفس آرام و منظم است، در حالی که در موارد ناآرامی، تب، خستگی یا استرس گرمایی، میزان تنفس افزایش می یابد. سرفه، ترشحات بینی و تنفس سریع یا آهسته همه می توانند از علائم بیماری باشند.

9. گردش خون:

ضربان قلب راهنمای خوبی برای سلامت گاو است، زیرا 60 تا 70 ضربه در دقیقه برای گاوهای شیری طبیعی است.

10. دمای بدن:

دمای طبیعی بدن 38.5-39.5 درجه سانتی گراد است و دمای بالاتر در حیوانات بیمار (با تب) یا در حیوانات گرمازدگی ثبت می شود.

11. تولید شیر:

هنگامی که گاو بیمار است، تولید شیر کاهش می یابد، دلیل اصلی آن کاهش اشتها است.

12. علائم غیرطبیعی خاص:

علائم خاصی که باید در گوساله ها جستجو کرد. مشکلات سلامتی در گوساله هایی با گوش های افتاده، سر به زیر، عدم نوشیدن آب، در گوشه ای دراز کشیدن، لنگیدن، متورم شدن مفاصل، تورم ناف، ترشح یا خون در مدفوع آنها وجود دارد. بینی و چشم باید شفاف و مرطوب و بدون ترشح باشد. گوساله ها هنگام ایستادن پس از یک دوره استراحت باید بدن خود را بکشند. بوی آمونیاک می تواند نشان دهنده تهویه ضعیف و مشکلات احتمالی ذات الریه باشد. در صورت مشاهده این علائم سریعا باید به دامپزشک مراجعه شود. داروهای آنتی بیوتیک خوراکی، آمپول های تزریقی و مکمل های ویتامینه و غذایی از جمله روش های درمان سرپایی دام ها در مزرعه محسوب می شوند.

کلام آخر:

برای جلوگیری از بیماری های گاو و گوساله، علاوه بر واکسیناسیون و چکاپ منظم دام ها توسط دامپزشک، روش دیگر رعایت نظافت و بهداشت در محیط زندگی دام و دامداری هاست. ماده ضدعفونی کننده مورد استفاده باید دارای طیفی باشد که این سه نوع عوامل بیماری زا را پوشش دهد. شرکت آرال شیمی تولید کننده انواع ضدعفونی کننده دامی برای پیشگیری از بیماری های دام است. داموسیب، محصولی ارگانیک است که برای گندزدایی کلیه سطوح مرتبط با بدن دام و طیور مورد استفاده قرار می گیرد. بتادیپ، برای ضدعفونی زخم های دامی و محصول سیف تیت گارد برای ضدعفونی پستان گاو به کار می روند.

⇐ بروز رسانی شده در آبان 1403