ضدعفونی کردن سالن های مرغداری

برای اطمینان از سلامت و کیفیت تولید طیور، پرندگان باید همیشه تمیز باشند. هدف از ضدعفونی کردن محیط مرغداری، از بین بردن میکروارگانیسم های نامرئی است که می تواند به سلامت حیوانات آسیب برساند و تولید را به خطر بیندازد. شایان ذکر است که تمیز کردن ابزارها، ضدعفونی کردن سالن مرغداری، تجهیزات و لباس‌های افرادی که مستقیما با طیور در تماس هستند، برای جلوگیری از انتشار میکروارگانیسم‌ های بیماری‌زا در محل تولید ضروری است. همچنین تمام قسمت های یک مرغداری باید تمیز و ضدعفونی شوند که شامل ضدعفونی کف سالن و دیواره مرغداری ها نیز می شود. در این مقاله به بررسی جامع اهمیت و چگونگی ضدعفونی کردن مرغداری پرداخته شده و همچنین مواد شیمیایی مناسب برای ضدعفونی در این بخش معرفی خواهند شد.

اهمیت ضدعفونی کردن مرغداری

بهداشت نقش عمده ای در هر برنامه موثر کنترل بیماری برای اماکن تولید طیور ایفا می کند. یک برنامه خوب نظافت و تمیزکاری سالن مرغداری و ضدعفونی کف سالن و دیواره مرغداری ها، خانه جوجه های گوشتی، به منظور به حداقل رساندن اثرات نامطلوب بیماری، بهینه سازی عملکرد و رفاه پرندگان و ارائه تضمین در مورد مسائل ایمنی غذا اجرا می شود. عواملی که بر عملکرد گله تأثیر می گذارند، شامل موارد زیر هستند:

• مسکن و تجهیزات
• خوراک و آب (در دسترس بودن، کیفیت و کمیت)
• درجه حرارت
• وجود آشغال
• تهویه (کیفیت هوا)
• میزان نور
• امنیت زیستی (روش های کنترل بیماری، برنامه کنترل جوندگان، بازدیدکنندگان و غیره)

کنترل بهداشت و ضدعفونی کردن سالن مرغداری، تاثیر بسزایی در بازدهی یک فارم پرورش طیور دارد.

---

پیشنهاد می کنیم مقالات مرتبط با این موضوع را مطالعه بفرمایید:

♣ کاربرد پراستیک اسید در صنایع دام و طیور

♣ نقش و کاربرد فنل ها در مزارع دام و طیور

♣ ضدعفونی کننده های دودزا و اثر آن بر میکروارگانیزم ها

♣ اصول ضدعفونی مراکز و تجهیزات جوجه کشی

♣ برونشیت مرغی

---

بیماری های مرتبط با طیور در صورت عدم ضدعفونی کردن محیط مرغداری

ضدعفونی کردن محیط مرغداری، برای حذف میکروارگانیسم‌هایی که بیماری‌ها را منتقل می‌کنند و خطراتی را برای پرندگان ایجاد می‌کنند ضروری است. در صورت انجام عملیات صحیح پاکسازی، امکان سرایت بیماری های زیر شایع است:
1. سالمونلا نمونه ای از بیماری است که می توان با ضدعفونی کف سالن و دیواره مرغداری ها از آن جلوگیری کرد.
2. بیماری دیگری که توسط میکروارگانیسم های بیماری زا ایجاد می شود، کولی باسیلوز است. عامل ایجاد کننده این بیماری که می تواند برای طیور کشنده باشد، می تواند مدتی در محیط زنده بماند، اما با استفاده از مواد ضدعفونی کننده به راحتی از بین می رود.
3. سالمونلا انتریتیدیس (SE) می تواند در مجرای روده جوجه مستعمره شود بدون اینکه لزوما باعث ایجاد بیماری آشکار در خود مرغ گردد. این ممکن است منجر به حمله ارگانیسم به بافت های دیگر شده و در نهایت راه خود را به دستگاه تناسلی و تخمدان پیدا کند و خود تخمک را آلوده نماید.

⇐ پیشنهاد می کنیم مقاله آنفولانزای مرغ را حتما مطالعه بفرمایید ⇒

محیط محوطه مرغداری را چگونه باید ضدعفونی کرد؟

نظافت و ضدعفونی کردن محیط مرغداری به شکل موثر، جزء ضروری بهداشت خوب و در نتیجه یکی از اقدامات کلیدی امنیت زیستی برای کنترل بیماری است. این کار باید هر از چند گاهی انجام شود تا تجمع ارگانیسم های بیماری زا را در برابر طیف وسیعی از عوامل بیماری زا کاهش دهد.

• ورود تجهیزات مزرعه به فضای داخلی مرغداری، نظافت پرسنل مزرعه، دفع پرندگان مرده و کود مرغی و سالم سازی آب آشامیدنی باید مورد توجه قرار گیرد.
• اطراف سوله های مرغداری باید از پوشش گیاهی، زباله های مواد غذایی، بطری های پلاستیکی، بطری های شیشه ای، قوطی ها یا طبل ها تمیز نگه داشته شود.
• آزمایش آب باید در فواصل منظم انجام شود. دستگاه تصفیه آب در هر سوله مورد نیاز است.
• دستگاه تصفیه هوا در تمامی سوله ها توصیه می شود.
• آزمایش بار میکروبی در مکان های مختلف مورد نیاز است.

مراحل ضدعفونی کردن سالن و تجهیزات مرغداری

پاکسازی و ضدعفونی کردن سالن مرغداری یکی از ضرورت های اساسی تولید جوجه در فارم های پرورش طیور است. کسانی که یک مرغداری را اداره می کنند، باید اطمینان حاصل کنند که مکان به خوبی تمیز می شود و طیور عاری از بیماری هستند. در ادامه، مراحل پاکسازی و ضدعفونی کردن مرغداری به تفصیل آمده است.

1. تمیز کردن
2. مواد شوینده
3. شستشو
4. ضدعفونی

قبل از مراحل پاکسازی و ضدعفونی کردن مرغداری، باید مراحل تمیز کردن و شستشو با شوینده ها به شرح انجام گیرد.

الف) خشک شویی

گرد و غبار و سایر کثیفی های سست را از روی سقف ها، وسایل روشنایی، دیوارها، قفس ها یا جعبه های لانه، پنکه ها، ورودی های هوا و غیره را از روی زمین پاک کنید. تمام خوراک را از فیدرها بردارید. کود و گرد و غبار و کثیفی انباشته شده را از روی تخته ها و اتاق ها بتراشید. تمام زباله ها را از روی زمین بردارید. بستر را می توان به توده کمپوست اضافه کرد. کف را جارو کنید تا تا آنجا که ممکن است مواد خشک را از بین ببرید. با یک قفسه کوچک، یک جارو برقی خشک و مرطوب کار خوبی برای از بین بردن این مواد انجام می دهد.

ب) تمیز کردن مرطوب

قبل از استفاده از آب برای ضدعفونی کردن سالن مرغداری، برق ساختمان را قطع کنید. تمیز کردن مرطوب در سه مرحله خیساندن، شستشو و آبکشی انجام می شود. آب گرم یا ولرم نسبت به آب سرد عملکرد بهتری در عبور از مواد آلی دارد. می توان برای این منظور از یک شوینده خنثی ارزان قیمت مانند صابون ظرفشویی استفاده کرد.

ج) خیساندن

نواحی با میزان آلودگی بسیار بالا کاملا خیس شود. برای خیس کردن کامل تمام سطوح از یک سمپاش کم فشار استفاده کنید. خیساندن تا جایی ادامه می یابد که کثیفی و کود انباشته شده نرم شده و به راحتی پاک شود.

د) ضدعفونی

مواد لازم برای ضدعفونی کردن سالن مرغداری را می توان تنها پس از تمیز کردن کامل ساختمان و تجهیزات استفاده کرد و در حالت ایده آل باید بلافاصله پس از شستشو انجام شود. ضدعفونی کننده ها را می توان با اسپری، آئروسل یا بخور استفاده کرد. برای اکثر تاسیسات گله کوچک، استفاده از سمپاش باغی ساده ترین روش است.

شستشوی محوطه سالن مرغداری:

برای نظافت و تمیزکاری سالن مرغداری تمام سطوح ساختمان، به خصوص طاقچه های پنجره و دیوار، خرپاهای سقف و هر سطحی که ممکن است کثیفی و گرد و غبار در آن جمع شود را بشویید. محلول شستشو می تواند یک شوینده خنثی (PH بین 6 تا 8) یا یک شوینده قلیایی (PH بالای 8) باشد. مواد قلیایی از نظر قدرت متفاوت هستند و در صورت بلعیده شدن قوی ترین آنها باعث سوختگی و آسیب های داخلی می شوند. یک قلیایی ملایم، جوش شیرین (بی کربنات سدیم) و قلیایی های متوسط شامل آمونیاک خانگی، بوراکس و تری سدیم فسفات است. قلیایی های قوی عبارتند از سود شستشو (کربنات سدیم) و لیمو (سودا سوزآور). شوینده های قلیایی را باید با آب گرم استفاده کنید.

شستشوی صحیح خطوط دانخوری طیور

همه اهمیت یک برنامه تمیز کردن و ضدعفونی کردن محیط مرغداری را درک می کنند، اما یکی از حیاتی ترین بخش ها، شستشوی صحیح خطوط آبخوری و دانخوری و تجهیزات مرتبط با آنها است.

1. هنگام تمیز کردن، اولین مرحله باید حذف تمام خوراک باقیمانده از سیستم و تخلیه تشت ها، فرورفتگی ها، لوله ها و قیف ها باشد. سیلوها باید به طور کامل تخلیه شوند و مطمئن شوید که هیچ خوراکی باقی نمانده است. جاروها، جاروبرقی ها یا دمنده ها می توانند به حذف تمام باقی مانده های خوراک کمک کنند. پس از اتمام یک مزرعه، بهترین کار این است که خوراک باقی مانده را همراه با بستر دور بریزید.

2. پس از دور ریختن خوراک، تمام قسمت‌هایی از تجهیزات تغذیه را که می‌توان جدا کرد (تابه، زنجیر و فرورفتگی) جدا کنید و آن‌ها را در مخازن پر از محلول شوینده قرار دهید تا کثیفی چسبیده نرم شود. پس از مدت زمان کافی (24 ساعت توصیه می شود)، آنها را با اسفنج و برس کاملا تمیز کنید تا خشک شوند. در حالی که شستشو را می توان در فضای باز انجام داد، خشک کردن و نگهداری (قبل از بازگشت تجهیزات به خانه) باید در یک محیط بسته و تمیز انجام شود تا از آلودگی مجدد توسط پرندگان وحشی، حیوانات موذی یا سایر حیوانات جلوگیری شود. همین رویه باید با فیدرهای تکمیلی مانند فیدرهای توربو یا سینی هایی که برای جوجه دهی استفاده می شوند، دنبال شود. به محض اینکه از خانه خارج شدند، باید تمیز و شسته شوند.
3. برای قسمت هایی از تجهیزات تغذیه که نمی توان آنها را از خانه جدا کرد، ابتدا قسمت هایی را که قابل شستشو نیستند با کمک برس، جاروبرقی یا دمنده خشک کرد، سپس آنها را با کیسه های پلاستیکی پوشاند تا از آسیب آب جلوگیری شود. در صورت امکان، فیدرهای تابه ای را باز کنید یا آنها را وارونه کنید تا تمیز و خشک شوند. یک ماده شوینده بمالید (فوم بهتر است) و بگذارید برای مدت زمان توصیه شده بماند. با آب با فشار بالا شستشو دهید، همیشه از بالا به پایین و از انتها تا ورودی خانه کار کنید. حتی الامکان مراحل ضدعفونی کردن سالن و تجهیزات مرغداری را همزمان انجام دهید.

4. بعد از اتمام مراحل پاکسازی و ضد عفونی کردن مرغداری و خشک شدن همه تجهیزات، تمام قسمت هایی که برداشته شده را دوباره نصب کنید و از ضدعفونی کننده های مایع استفاده کنید. برای بهترین نتیجه، از مواد شیمیایی استفاده کنید که به بهترین وجه با شرایط شما در دما و غلظت مطابق دستورالعمل سازنده مطابقت دارند. محلول ضدعفونی کننده را با آب کم فشار بمالید تا از پوشاندن تمام سطوح اطمینان حاصل کنید.
5. پس از ضدعفونی مایع، از روش بخوردهی برای شستشوی صحیح خطوط دانخوری استفاده کنید. قبل از بخوردهی، فیدرهای تکمیلی را که برای جوجه ریزی استفاده می شود نصب کنید تا ضد عفونی شوند. مجددا از غلظت ها و حجم های صحیح ضدعفونی کننده برای بخور و در دمای توصیه شده استفاده کنید (معمولا بر اساس متر مکعب حجم خانه محاسبه می شود).
6. لوله های توزیع خوراک احتمالا سخت ترین قسمت سیستم برای تمیز کردن هستند. شستشوی مرطوب معمولا یک گزینه نیست. یکی از گزینه ها استفاده از دمنده یا جاروبرقی در داخل لوله ها برای حذف گرد و غبار و آلودگی است. روش دیگر، اختلاط دوز بالایی از ماده ضدعفونی کننده با یک خوراک خاص مانند ذرت و قرار دادن آن در درون لوله های فیدر است. پس از اتمام مدت زمان تمیزکاری، لوله ها را خالی کرده و کاملا خشک کنید. این روش ساده ترین نیست و باید با احتیاط شدید انجام شود تا از باقیمانده غذای تیمار شده جلوگیری شود.
7. سیلوهای خارجی نیز باید تمیز شوند. مناسب ترین روش با توجه به سن، جنس و طراحی سطل ها تعیین خواهد شد. در صورت امکان، سیلوها را به صورت مرطوب بشویید و ضدعفونی کنید و سپس بخور دهید. اگر شستشو یا استفاده از ضدعفونی کننده های مایع مجاز نیست، قبل از بخور، از جاروبرقی و دمنده استفاده کنید تا تمام کثیفی ها و باقی مانده های خوراک را پاک کنید. هنگامی که تمیز کردن سیلوها به صورت مرطوب امکان پذیر نیست، می توان از ترکیب اسیدهای آلی یا ترکیبی از اسیدهای آلی و مواد ضدعفونی کننده (مانند فرمالدئید) برای جلوگیری از رشد کپک ها یا باکتری ها استفاده کرد.

شستشوی صحیح خطوط آبخوری طیور

عوامل زیادی بر سلامت و عملکرد هر گله طیور تأثیر می گذارد، اما تعداد کمی از آنها مهمتر از آب هستند. اگر هر گله بخواهد بهترین عملکرد خود را داشته باشد، تامین آب سالم و تمیز یک ضرورت است. رشد میکروبی موجب کاهش اثربخشی داروها و واکسن های توزیع شده از طریق خطوط آبخوری می شود. لذا منجر به افزایش مرگ و میر و کاهش درجه لاشه می شود. پس از ایجاد یک بیوفیلم در خطوط آبخوری، تمیز کردن و تمیز نگه داشتن سیستم آب بسیار دشوارتر است.
در این مرحله می توان از ضدعفونی کننده های طبیعی برای ضدعفونی سالن مرغداری برای کمک به دور نگه داشتن بیوفیلم از لوله های آبخوری استفاده کرد. موارد زیر را باید در نظر گرفت:

• سیستم آبخوری را کاملا تمیز کنید.
• یک برنامه منظم برای تامین آب پاک اجرا کنید.
• منبع آب را سالم نگه دارید.
• در صورت استفاده از مواد افزودنی که می تواند بیوفیلم را از طریق دارو تغذیه کند، بلافاصله پس از آن سیستم آب را شستشو دهید.
•  PH منبع آب خود را نادیده نگیرید. به طور کلی، پرندگان دوست ندارند آب با pH بالا بنوشند. آب با pH بالا طعم تلخی دارد که پرندگان قادر به تشخیص آن هستند و این ممکن است مصرف را کاهش دهد. کاهش مصرف آب به معنای کاهش مصرف خوراک خواهد بود! PH بالاتر از 8 مانع از عملکرد بیشتر ضدعفونی‌کننده‌ها می‌شود. pH کمتر از 5 ممکن است بر سلامت روده تأثیر بگذارد، جلبک یا کپک ایجاد کند که در سطوح pH پایین رشد کند و به اجزای سیستم آبخوری فلزی آسیب برساند. به نظر می رسد PH در محدوده 6.2 تا 6.8 به خوبی کار می کند. اگر PH آب شما بالاتر از 7.0 باشد، کاهش pH ممکن است به عملکرد کلی گله کمک کند.
• شستشوی معمولی یکی از ساده ترین راه ها برای کمک به تمیز نگه داشتن سیستم آب است. علاوه بر شستشوی معمول، سیستم را نیز باید پس از هر گونه استفاده از دارو شستشو داد. فلاشینگ به شستشوی منابع غذایی بالقوه برای باکتری ها یا دیگر موجودات کمک می کند.
• مطمئن شوید که به اندازه کافی شستشو دهید تا خطوط کاملا پاک شوند. یک قانون کلی این است که به ازای هر 100 فوت خط آب، یک دقیقه شستشو دهید.
• به طور کلی، هنگامی که پرندگان از بین می روند، سطح بالاتری از محصولات تمیز کننده و ضدعفونی کننده باید با یک دارو یا پمپ انژکتور وارد خطوط آب شوند. ضدعفونی کف سالن و دیواره مرغداری ها باید دوباره تکرار شود. خطوط را با جارو جارو کنید تا تمام دهانه آبخوری فعال شوند و اجازه دهید محصول به مدت 24 تا 72 ساعت در خطوط بماند. سپس تمام خطوط را با آب تازه بشویید و یک بار دیگر نوک دهانه ها را فعال کنید.

ضدعفونی کننده های رایج در مرغداری

چند ترکیب مهم شیمیایی که به عنوان ضدعفونی کننده محیط مرغداری به کار می رود، شامل موارد زیر است:
♦ کرزول ها: از تقطیر نفت به دست می آیند. هنگامی که روی خاک یا ساختمان ها اعمال می شوند، بیوسیدهای ارزان و موثری هستند. آنها را نمی توان در جایی که جوجه های زنده، گوشت فرآوری شده یا تخم مرغ وجود دارد استفاده کرد زیرا قرار است با بوی مواد شیمیایی آلوده شوند.
♦ فنل های آلی: که برای استفاده در جوجه کشی ها برای رفع آلودگی تجهیزات توصیه می شود.
♦ ترکیبات آمونیوم چهارتایی که با نام QAT نیز شناخته می شوند: آنها برای ضد عفونی کردن تجهیزات، ضدعفونی کف سالن و دیواره مرغداری، مسکن و در جوجه کشی ها بسیار مناسب هستند، به شرطی که قبل از اعمال QAT از یک شوینده آنیونی استفاده شود.
♦ ترکیبات کلر: بیشتر در کارخانه های فرآوری و تصفیه آب در دامداری ها استفاده می شود. هیپوکلریت تنها زمانی مؤثر است که مقدار pH بین 6.5 تا 7.5 در آب بدون مواد آلی باشد و باید آن را به مدت 10-20 دقیقه در معرض باکتری های غیرفعال قرار دهید.
♦ گلوتارآلدئید: یک ماده فعال قوی و با طیف گسترده ای است که شامل باکتری ها، قارچ ها و عمدتا ویروس است که می تواند برای ضدعفونی کردن محیط مرغداری استفاده شود. این یک اکسید کننده نیست، برخلاف آنچه که در مورد سایر مواد فعال اکسید کننده به عنوان عوامل کلرید اتفاق می افتد. همچنین خورنده نیست و بسیار سریع تجزیه می شود.
♦ فرمالین: یک ترکیب خورنده و سرطان زا است که برای بخور تخم مرغ در کابینت هایی که برای این منظور طراحی شده اند توصیه می شود. با این حال، برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض و آسیب دیدگی، اقدامات احتیاطی خاصی باید توسط اپلیکاتور رعایت شود.

ضدعفونی کننده های طبیعی برای ضدعفونی سالن مرغداری

در این بخش به معرفی برخی از ضدعفونی کننده های طبیعی برای ضدعفونی سالن مرغداری و همچنین بررسی ویژگی های مواد ضدعفونی کننده پرداخته شده است. از این مواد، اغلب در پرورش مرغ های ارگانیک استفاده می شود.
♦ ترکیبات کلر: هیپوکلریت سدیم یا سفید کننده معمولی (غیر از ترکیبات معطر، بی خطر رنگ یا سایر ترکیبات) استاندارد برای سطوح تمیز و غیر متخلخل است. کلر باقیمانده در صورت استفاده به عنوان ضدعفونی کننده آب نباید از 4 پی پی ام تجاوز کند. هنگام استفاده در غلظت های بالاتر، ممکن است نیاز به شستشو باشد تا باقیمانده ها به سطوح ایمن کاهش یابد. دی اکسید کلر محصول دیگری است که می تواند مورد استفاده قرار گیرد، اما سطوح باقیمانده برای آب به 0.8 پی پی ام فعالیت محدود می شود. برای استفاده با مواد آلوده سنگین نیست.
♦ اسیدها: این ترکیبات ساختار دیواره سلولی را می شکنند. اسید استیک معمولا یافت می شود، اما اگر برای ضد عفونی موضعی استفاده شود، می توان غلظت های بالاتری را به دست آورد. محصولات غیر مصنوعی مانند سرکه سیب برای استفاده مورد نظر است. اسید فسفریک را می توان تا زمانی که در تولیدات ارگانیک با دام یا زمین تماس نداشته باشد استفاده کرد. غلظت های بالاتر این اسیدها می تواند برای برخی از مواد تهاجمی/ سوزاننده باشد.
♦ ید: یدید پتاسیم و ید عنصر اسیدی شده به عنوان ضدعفونی کننده سطح استفاده می شود. این ترکیبات می توانند مواد خاصی را که روی آنها اعمال می شود لکه دار کنند.
♦ پراکسید هیدروژن: به عنوان یک تصفیه کننده آب و همچنین یک ضدعفونی کننده سطح برای ضدعفونی کردن محیط مرغداری استفاده می شود. یون هیدرونیوم و اکسیژن با تجزیه آن تولید می شود. این ترکیبات می توانند گاهی اوقات با فلزات خاصی خورنده باشند. برای استفاده با مواد آلوده سنگین نیست.
♦ الکل: ایزوپروپیل الکل با رقت های بالاتر در خشک کردن و شکستن دیواره سلولی باکتری موثر است. بیشتر در کاربردهای محدود و برای ضدعفونی کردن سطوح سخت به صورت موضعی استفاده می شود. طبق دستورالعمل می توان از ایزوپروپانول و اتانول استفاده کرد. این ترکیبات می توانند روی برخی از لاستیک ها و پلاستیک های مصنوعی تهاجمی باشند.
♦ پراستیک اسید: ماده ی ارگانیکی که ترکیبی از هیدروژن پراکساید و اسید استیک است. دارای درجه خوراکی است و حتی می تواند از آن در ضدعفونی ظروف آبخوری و دانخوری جوجه ها استفاده کرد.

کلام آخر:

برای اطمینان از سلامت و کیفیت تولید طیور، پرندگان باید همیشه تمیز باشند. همچنین لازم است نسبت به ضدعفونی کردن سالن مرغداری و تمیز کردن ابزارها و لباس‌هایی که توسط افرادی که مستقیما با طیور در تماس هستند، هوشیار باشید. شرکت آرال شیمی با تولید انواع مواد ضدعفونی کننده و شوینده های ویژه فارم های طیور، از انتشار میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا در محل تولید آنها جلوگیری می کند. داموسیب، ضدعفونی کننده فودگرید و ارگانیک قابل استفاده برای ضدعفونی کف سالن و دیواره مرغداری ها و تجهیزات مرتبط با طیور حتی ظروف آبخوری و دانخوری است. آرال گلوتار و آرال بنزال، دو ضدعفونی کننده سطح بالای ویژه جهت از بین بردن انواع میکروب ها در ضدعفونی کردن محیط مرغداری هستند. شوینده های اسیدی و قلیایی بدون کف و با کف ملایم نیز از جمله شوینده های مفید برای از بین بردن رسوبات چربی و آهکی استفاده در این فارم ها هستند.